Η μητέρα της Αποστολίας Ζώη έχασε την άνιση μάχη με τον καρκίνο και η τραγουδίστρια ένιωσε την ανάγκη να μοιραστεί κάποια πράγματα για εκείνη με τους φίλους της και να την αποχαιρετήσει με τον δικό της τρόπο.\r\n\r\nH φωτογραφία που ανέβασε στο Instagram γράφοντας:” ..πως μοιαζουμε μου λεει σαν δυο σταγονες..#μανουλα”\r\n\r\n\r\nΈτσι έγραψε το παρακάτω συγκινητικό μήνυμα στο Facebook:\r\n\r\n”Ίσως είναι ό,τι πιο δύσκολο έχω γράψει στη ζωή μου.Τόσο άσχημο και με ένα περίεργο τρόπο αισιόδοξο.Πριν από δύο μέρες δυστυχώς,με την οικογένεια μου αποχαιρετήσαμε την μανούλα μου μετά από μία άνιση μάχη με τον καρκίνο.Μετά από μια τεράστια προσπάθεια νοσηλείας,που επιλέξαμε να γίνει στο πατρικό μου στον Βόλο η μητέρα μου έφυγε στην αγκαλιά μας,έτσι ακριβώς όπως ήθελε.Στο σπίτι της με αυτούς που λάτρευε και την λατρεύαν πιο πολύ στη ζωή της.\r\n\r\nΑυτές οι αβάσταχτες ψυχικά μέρες δεν είχαν μόνο κλάμα,απόγνωση,προσευχη,στρες,φρίκη αλλά και γέλιο,τραγούδι,αναμνήσεις και ένα απίθανο δέσιμο..Το πιο σημαντικό απ´όλα όμως,είναι ότι προλάβαμε να πούμε τα σ´αγαπώ μας και να μοιραστούμε συναισθήματα,ιστορίες και αλήθειες που με τη ροή της ζωής μερικές φορές ξεχνάμε να πούμε.\r\n\r\nΑυτή η γενναία γυναίκα,παληκάριόπως την αποκαλούσαμε,ακόμη και στην πιο δύσκολη φάση της ζωής της μας έδινε κουράγιο και μας παρακινούσε να πάμε παρακάτω.Μάνα με όλη τη σημασία της λέξης.Βράχος,προστάτης,παιδαγωγός που μας παρείχε τα όλα τα καλά του κόσμου… Ο Θεός δεν θα μπορούσε να με χαρίσει σε καλύτερη μητέρα.Ίσως κάποιοι από εσάς βρείτε γνώριμα τα παραπάνω..Και λυπάμαι γι´αυτό..\r\n\r\nΑυτά βγαίνουν από μέσα μου για όσους θεωρούν ότι η ζωή είναι δεδομένη..Μιλήστε..Μοιραστείτε..Χωρίς ντροπή και αναβολή για το αύριο.Όσο πιο αργά μιλήσεις στους ανθρώπους που θα έδιναν και τη ζωή τους για σένα τόσο περισσότερο ποιοτικό χρόνο θα χάσεις μαζί τους.Και η ζωή ειναι μικρές μαγικές στιγμές. Άδικο να περνάνε δίπλα μας με ένα συμβατικό τρόπο…Α ντίο μανούλα μου. Μου έδωσες τα καλύτερα εφόδια για να γίνω οπως μου έλεγες πριν λίγες μέρες,καλός άνθρωπος.Το σ´αγαπώ είναι λίγο..Αλλά τα υπόλοιπα τα είπαμε τα δυο μας μαμά μου.. Εύχομαι το ταξίδι σου να είναι χωρίς πόνο…Αρκετά πια!”