Αν μπορούσα να ταξιδέψω πίσω στο χρόνο, η Φλωρεντία την εποχή της Αναγέννησης θα ήταν αναμφίβολα η πρώτη μου επιλογή, για να συναντήσω από κοντά όλους τους μεγάλους δημιουργούς και λόγιους και να δω εν τη γενέσει τους τα μεγάλα επιτεύγματά τους. “Ο μεγάλος σοφός” κατάφερε να κάνει το όνειρό μου πραγματικότητα, καθώς οι γλαφυρές περιγραφές ζωντάνεψαν μπροστά στα μάτια μου την καθημερινότητα και την δημιουργική αναστάτωση που επικρατούσε στην Πόλη του Κρίνου στα μέσα του 15ου αιώνα, μέσα από την αφήγηση της ζωής του μοναχού Θεόδωρου. Όχι, δεν πρόκειται απλά για ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα, αλλά για ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό έργο.\r\n\r\nΌλα αρχίζουν στην Κωνσταντινούπολη το 1450 μ.Χ, όταν ο Αυτοκράτορας ζητά από τον Μεγάλο Σοφό να μεταφέρει στον Άθω, 9 πολύτιμους κυλίνδρους με ιστορικής σημασίας χειρόγραφα, αντιλαμβανόμενος την Άλωση που επέρχεται. Εκείνος, με μοναδική του συντροφιά δύο έμπιστους μοναχούς, ξεκινάει για το μεγάλο ταξίδι. Μα σύντομα όλα ανατρέπονται και η τύχη της αποστολής βρίσκεται σε κίνδυνο. Η πίστη και η επιμονή του Θεόδωρου Αγαπητού θα οδηγήσουν τα βήματά του και τον “θησαυρό” που μεταφέρει, στη Φλωρεντία, την εποχή που εκείνη αποτελεί τον ομφαλό της γης. Οι φίλοι του, Πάολο και Παλμιέρο, θα τον μυήσουν στον τρόπο ζωής, μα το θάρρος του είναι εκείνο που θα τον οδηγήσει στο παλάτι των Μεδίκων. Η ειλικρίνεια, το ταλέντο του στην αντιγραφή και στην μετάφραση σημαντικών περγαμηνών, και η διαύγεια του πνεύματός του θα τον εδραιώσουν δίπλα στον Κόζιμο και στη συνέχεια στο πλάι του Λαυρέντιου του Μεγαλοπρεπή. Μια ζωή στη σκιά, να μάχεται για το καλύτερο, να μεταδίδει τις γνώσεις του, να προσφέρει απλόχερα. Ώσπου ο έρωτας θα έρθει απροσδόκητα στη ζωή του και θα ανατρέψει τα πάντα. Θα χαθεί στα μονοπάτια του ή θα μείνει σταθερός στις αρχές του και στα πιστεύω του;\r\nΈνα συγκλονιστικό οδοιπορικό ζωής, που διατρέχει ιστορικά γεγονότα της εποχής, μας συστήνει στην οικογένεια των Μεδίκων, στον Σάντρο Μποτιτσέλι, στη Σιμονέτα Βεσπούτσι, στον Ιανό Λάσκαρι και άλλες μεγάλες προσωπικότητες, και μας ξεναγεί στην Πόντε Βέκιο, στην Πιάτσα της Σινορίας, στο Ντουόμο με τον υπέροχο τρούλο του Μπρουνελέσκι. Μέσα σε μια πόλη που ακμάζει και μοιάζει με πολύβουο μελίσσι, ο μοναχός Θεόδωρος παλεύει να βρει τον εαυτό του, να διασώσει τους κυλίνδρους, να ξεπεράσει τους φόβους του και τις αμφιβολίες του, και να ζήσει, να γελάσει, να αισθανθεί πραγματικά ευτυχισμένος.\r\n\r\n \r\n\r\nΠαρά τον μεγάλο αριθμό σελίδων (575 σελίδες), δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή που να αισθάνθηκα κούραση, το αντίθετο : αδημονούσα να ανακαλύψω την πορεία των χαρακτήρων και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Οι εναλλαγές των προσώπων, οι μαγευτικές ιστορικές αναφορές σε γεγονότα και πρόσωπα, οι περιγραφές των απαράμιλλης ομορφιάς κτισμάτων, η αριστοτεχνική μεταφορά της ατμόσφαιρας της εποχής, σε μαγνητίζουν, σε σκλαβώνουν και αδυνατείς να αντιδράσεις. Αφήνεσαι να σε παρασύρει. Τόσες δυνατές συναισθηματικά σκηνές, που σε στροβιλίζουν στη δίνη τους και παλεύεις να κρατηθείς, να πάρεις ανάσα, να αντέξεις. Βιώνεις τον κύκλος της ζωής, ακολουθείς την άνοδο και την πτώση, την ευημερία και τη φθορά, το ζενίθ και το ναδίρ, και όσο το τέλος πλησιάζει αδυνατείς να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου και δακρύζεις, κλαις, πονάς.\r\nΑνακάλυψα ξανά τη μαγεία και τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας μέσα από την μεστή, συγκροτημένη και γλαφυρή γραφή της συγγραφέως, που έδωσε χρώμα, άρωμα και ήχους σε κάθε εικόνα. Τα πρόσωπα διαδέχονται το ένα το άλλο στην αφήγηση, καταθέτοντας τις μύχιες επιθυμίες και σκέψεις τους με ειλικρίνεια και ευθύτητα, ωσάν προσωπικές εξομολογήσεις στο Θεό. Οι χαρακτήρες ξετυλίγουν τις προσωπικότητές τους στο χώρο και στο χρόνο που τους αναλογεί, με σωστά δομημένους ρόλους, αποδίδοντας μοναδικά ένα περίτεχνα σκηνοθετημένο θεατρικό έργο που μαγεύει τον θεατή.\r\nΘεωρώ ότι το συγγραφικό εγχείρημα της κας Νεκταρίας Ζαγοριανάκου – Μακρυδήμα ήταν εξαιρετικά παράτολμο καθώς έπρεπε να αποτυπώσει με παραστατικότητα και πειστικότητα τον τρόπο ζωής στην μαγική αυτή πόλη, και παράλληλα να διεισδύσει στην αντρική ψυχοσύνθεση και συμπεριφορά και να ενστερνιστεί την ταυτότητα του μοναχού με απόλυτη αρμονία και ακρίβεια. Το αποτέλεσμα όχι απλά την αποζημιώνει, αλλά αποδεικνύει περίτρανα το συγγραφικό της ταλέντο. Είναι ένα μυθιστόρημα που τρύπωσε στην καρδιά μου και με άγγιξε βαθιά.\r\n\r\nΈνα λογοτεχνικό πόνημα που καθηλώνει, συγκινεί, διδάσκει, και κοιτά με αγάπη το γαλάζιο του ουρανού. “Τi όμορφο χρώμα, Θεέ μου”…\r\n\r\n \r\n\r\nΤΙΤΛΟΣ : «Ο μεγάλος σοφός»\r\n\r\nΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : Νεκταρία Ζαγοριανάκου – Μακρυδήμα\r\n\r\nΕκδόσεις Ωκεανίδα\r\n\r\n \r\n\r\n \r\n\r\nΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ