Η αξία ενός μυθιστορήματος αποδεικνύεται αναμφισβήτητα με την πάροδο του χρόνου και όχι με τον αριθμό των αντιτύπων που πουλάει μέσα σ’ ένα χρόνο. Σε μια εποχή όπου το βιβλίο κρίνεται συνεχώς από τον αριθμό των χιλιάδων που φιγουράρει στο εξώφυλλό του, οι συγγραφείς προσπαθούν βεβιασμένα να δημιουργήσουν ότι θεωρούν ότι ζητάει το αναγνωστικό κοινό, και γυρίζουν την πλάτη στην απλότητα της πλοκής και των χαρακτήρων. Τα “Διόδια” αποτελεί ένα εκπληκτικό δείγμα αμεσότητας της γραφής και αποδεικνύει μετά από 35 χρόνια ότι η αλήθεια ενός συγγραφέα λάμπει σαν διαμάντι για πάντα.\r\nΜια παρέα τεσσάρων φίλων ετοιμάζονται να δώσουν εξετάσεις για εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Η καθημερινότητά τους κινείται ανάμεσα στο φροντιστήριο, στη γκρίνια των γονιών τους, στην αγωνία τους να ζήσουν τον έρωτα δίπλα στην Μάρω, την Κάτια, την Φανή, και έναν ερασιτεχνικό ραδιοφωνικό σταθμό. Η αγωνία για το μέλλον τους, οι ατελείωτες συζητήσεις, τα ερωτικά σκιρτήματα, οι ζήλιες, και η ανεμελιά συνδυάζονται μοναδικά σε ένα κείμενο που ταξιδεύει τον αναγνώστη στην αθωότητα και την απλότητα του χθες.\r\n\r\nΟ συγγραφέας Βαγγέλης Ραπτόπουλος, συνομήλικος σχεδόν με τους ήρωές του την εποχή που έγραψε το βιβλίο, συναρπάζει με την ευθύτητα και τη ζωντάνια της γραφής του. Είναι πράγματι απόρροια μεγάλου ταλέντου ο συνδυασμός ενός καθάριου και μεστού λόγου και η διατήρηση ενός κινηματογραφικού τέμπου που κλιμακώνεται με ρυθμό και ένταση. Η πλοκή είναι εμπνευσμένη από τις καταστάσεις που βίωναν οι έφηβοι στην χώρα μας, στην προσπάθειά τους να βρουν το δρόμο τους μετά το σχολείο. Να βρουν το μονοπάτι της επαγγελματικής αλλά και της προσωπικής τους ζωής, διατηρώντας ψηλά τη σημαία της φιλίας. Τα φροντιστήρια, όπου ήταν τόπος κονωνικής συνεύρεσης για την εποχή, οι πειρατικές ραδιοφωνικές εκπομπές που γίνονταν με πάθος και αγάπη, τα ραντεβού στις ντίσκο ή τις στάσεις των λεωφορείων, αποτυπώνουν την αγνότητα και την αλήθεια των ανθρώπων. Τότε που ένα βλέμμα είχε αξία, μια κίνηση, ένα άγγιγμα, μια αγκαλιά. Εικόνες ζωντανές ξεπηδούν μέσα από τι σελίδες αυτού του εξαίρετου μυθιστορήματος για να γεννήσουν συναισθήματα νοσταλγίας και πίκρας για το αλλοτριωμένο σήμερα.\r\n\r\nΜια παρέα νέων που γελάει, διασκεδάζει, προβληματίζεται, αγαπά, πονάει, συγχωρεί. Έφηβοι της διπλανής πόρτας, που ζητούν το χαρτζιλίκι τους για να κυκλοφορήσουν, που ψάχνουν τρόπο να δανειστούν το αυτοκίνητο του μπαμπά για να το γλεντήσουν, που ανυπομονούν να βρεθούν μόνοι με το έτερον ήμισυ. Με τρυφερότητα και ευαισθησία προβάλλουν τα όνειρά τους, τα άγχή τους, τις ανασφάλειες της ηλικίας, το φόβο μπροστά στο άγνωστο μέλλον αλλά και το θάρρος μπροστά στις προκλήσεις. Με γλαφυρότητα αποτυπώνεται η δύναμη και η σπουδαιότητα της κοινωνικής επαφής των ανθρώπων που στις μέρες μας έχει αντικατασταθεί δυστυχώς με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.\r\n\r\nΈνα μυθιστόρημα που ανασύρει θύμησες μιας αγνής εποχής, που οι φιλικοί δεσμοί ήταν αληθινοί, ουσιαστικοί και άρρηκτοι….\r\n\r\nΤΙΤΛΟΣ : ΔΙΟΔΙΑ\r\nΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ\r\nΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ\r\n\r\nΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ